Το Κέντρο πολιτισμού «περί τεχνών» παρουσιάζει την Εικαστικό, Πολιτικό μηχανικό, Περιβαλλοντολόγο Αθηνά Σουγλέρη στην έκθεση ζωγραφικής με τίτλο: «Συσχετίσεις».
Η έκθεση εγκαινιάζεται την Τετάρτη 17 Απριλίου στις 19:30 και αποτελείται από 3 θεματικές και διαφορετικά χρονικές ενότητες. Η 1η ενότητα (1997) αποτελείται από έργα που αφορούν το «Περιβάλλον θαλάσσιου βυθού», λάδια σε μουσαμά . Η 2η ενότητα (2007) περιλαμβάνει έργα με θεματική την «Προστασία του περιβάλλοντος» ακρυλικές σκόνες, μικτές τεχνικές, οικολογικά μελάνια με οινόπνευμα και η 3η ενότητα (2012) με τίτλο «Παράλληλοι κόσμοι» περιλαμβάνει νέες μινιατούρες 9*9 σε χαρτί με πένες διαφόρων χρωμάτων, μολύβια, μαρκαδόρους λεπτούς & χονδρούς.
Η Κριτικός και Ιστορικός Τέχνης κ. Αθηνά Σχινά έχει γράψει για την Αθηνά Σουγλέρη:
Η Αθηνά Σουγλέρη είναι μια νέα εικαστική δημιουργός, που εκφράζει μέσα από τα έργα ζωγραφικής της, πολλά από τα ενδιαφέροντά της, τα οποία κατά βάση αφορούν το περιβάλλον και την αφύπνιση της κοινωνικής συνειδητότητας.
Έχει αναφερθεί στα έργα της δημιουργού, τονίζοντας "το αμείωτο και συνεχώς μάλιστα αυξανόμενο ενδιαφέρον της για την αειφόρο ανάπτυξη και για τις αλυσιδωτές σχέσεις που αφορούν όλες τις μορφές ζωής, τόσο τις περιβαλλοντικά επιφανειακές, όσο κι εκείνες τις αθέατες που ενεδρεύουν στον υπόγειο ορίζοντα, αλλά και στον ενάλιο κόσμο" έχει επισημάνει επίσης την ευαισθησία της ζωγράφου σχετικά με την διαλεκτική των χρωμάτων και την αμεσότητα της εξπρεσιονιστικά χειρονομιακής γραφής που χρησιμοποιεί η Αθηνά Σουγλέρη, ιδιαίτερα στις πιο αφαιρετικές της συνθέσεις, εκεί όπου αποτυπώνονται τα συναισθήματα και η δραστήρια φαντασία της.
Η Θεωρητικός τέχνης έχει γραψει, ότι η ζωγράφος άλλωστε επιδιώκει να αντικατοπτρίσει την ζωή του υποσυνειδήτου, συνδυάζοντάς την με εκείνην της φύσης, εκεί όπου ο άνθρωπος δεν αποτελεί παρά μια συνέχεια, επιφορτιζόμενη ωστόσο η παρουσία του με την ανάληψη ευθύνης γύρω από όσα παρατηρεί, γνωρίζει και υποθέτει, σχετικά με το περιβάλλον, αφ' ης στιγμής κοινωνικοποιείται ως άτομο, αφυπνίζοντας την συνειδητότητά του.
Συνεχίζει ότι η Αθηνά Σουγλέρη, ως action-artist, με καθημερινές ενασχολήσεις, πράξεις και έργα που αφορούν το οικοσύστημα και τις ανακυκλώσεις του, εστιάζει στην σύγχρονη αντίληψη του πολιτισμένου κι ενεργού πολίτη, που οφείλει να παροτρύνεται από τις συγκυρίες, προκειμένου όχι μόνο να συμμετάσχει σε αλληλέγγυες δράσεις για την διάσωση και την αειφόρο ανάπτυξη του περιβάλλοντος, αλλά (όπως η εποχή μας θεωρεί αναγκαίο), οφείλει ο ίδιος να παρεμβαίνει πλέον ως καταλύτης αντίστασης απέναντι στην αδιαφορία και στην καταναλωτική αλαζονεία, η οποία όπως γνωρίζουμε έχει επιφέρει τόσο δεινά στην φύση. Μια φύση, που δεν είναι άλλη από τον ίδιο μας τον εαυτό.
Πέρα από την Συσχέτιση των 3 θεματικών ενοτήτων ,με κοινό άξονα το φυσικό περιβάλλον, η Αθηνά Σουγλέρη αποδίδει εννοιολογικά τον τίτλο της έκθεσης «Συσχετίσεις» στον ίδιο τον άνθρωπο που «ως είδος πρέπει πλέον να αναζητήσει να βρει τις συσχετίσεις που υπάρχουν γύρω του ώστε να ξεφύγει από την μονοδιάστατη πορεία του. Ως συσχετίσεις τεχνικά, ορίζονται οι δυνάμεις συνάφειας και αλληλεπίδρασης μεταξύ 2 ή περισσότερων μεταβλητών.
Σύμφωνα με την ίδια, η περιβαλλοντική σπουδή απαιτεί πολυδιάστατη γνώση και συνδυασμό των επιστημών, έτσι μια ορθή πορεία απαιτεί την συσχέτιση π.χ τεχνολογίας, οικονομίας, περιβάλλοντος, υγείας, επιστήμης, τέχνης.
Κάθε έννοια είναι διαφορετική αλλά η ουσία είναι ότι όλα αποτελούν παράγοντες του ίδιου θέματος , της αειφόρας και βιώσιμης πορείας του ανθρώπινου είδους. Η Τεχνολογία που φαινομενικά οδήγησε μακριά από την φύση, ουσιαστικά μπορεί να οδηγήσει πάλι κοντά σε αυτήν. Ο άνθρωπος δεν μπορεί να πάει πίσω αρκεί η Τεχνολογία να αποκτήσει Περιβαλλοντική Τεχνογνωσία π.χ να δομήσει τα κτήρια του πλέον με νέο τρόπο φιλικό προς το περιβάλλον. Η ίδια, ως πολιτικός μηχανικός, αναφέρει συγκεκριμένα «διαχωρίζω την θέση μου από τις απαράδεκτες ακαλαίσθητες τσιμεντουπόλεις που χτιστήκαν χωρίς πεζοδρόμια ,χωρίς εύκολη πρόσβαση στη θάλασσα με άναρχη δόμηση. Μέσα σε ένα ανθρωπογενές περιβάλλον με τεχνολογία που επιτίθεται στη φύση και δεν εναρμονίζεται με αυτή το αποτέλεσμα είναι να έχουμε ανθρώπους σε μια λεωφόρο που απεγνωσμένα αναζητούν παρόλη την ταλαιπωρία λίγες ώρες κοντά στη φύση».
