http://pennymakri.blog.dete.gr/2014/03/203836
Δευτέρα 31 Μαρτίου 2014, 18:56
Σίγουρα την δύναμη της τέχνης να εντυπωσιάζει και να επιβάλλεται την
έχει ανακαλύψει ο άνθρωπος εδώ και χρόνια. Κατά πολλούς η Τέχνη δεν υπάρχει,
υπάρχουν μόνο οι καλλιτέχνες. Κάποτε ήταν οι άνθρωποι που πήραν χρώμα στα χεριά
τους και σχεδίασαν στον τοίχο της σπηλιάς τους ένα βουβάλι, σήμερα μερικοί
αγοράζουν χρώματα και σχεδιάζουν αφίσες για τους τοίχους. Και όχι μόνο αυτά
αλλά και πολλά άλλα.
Tόσα πολλά
και ακόμα περισσότερα συνάντησα στο οδοιπορικό στον πολιτισμό και στις
ανθρώπινες δημιουργίες που έκανα στην εκπομπή «Άνθρωποι». Εκεί με μάγεψε η
δύναμη των Ατόμων με Αναπηρία να δημιουργούν δικές τους κατασκευές. Με
συγκίνησε η αγάπη ανθρώπων καθηλωμένων σε αμαξίδια να βρεθούν σε αρχαιολογικούς
χώρους και να θαυμάσουν τα μνημεία
και άλλων που αν και δεν τα έχουν δει ποτέ ως τυφλοί να είναι αυτοί που θα μας
ξεναγήσουν σε αυτά. Όσο για την ζωγραφική με το στόμα από αναπήρους ή και η
δημιουργία κατασκευών δε νομίζω να αφήνει κανέναν ασυγκίνητο.
Το Ταξίδι στις τέχνες και τους καλλιτέχνες μας φέρνει μπροστά σε έργα
που προσπαθούμε να ανακαλύψουμε που κατά πολλούς αποτελούν και τον καθρέφτη της
ψυχής τους. Κάθε άνθρωπος είναι
ξεχωριστός και ανεξάντλητος όσο και τα έργα του αλλά και η ανάγνωση ακόμα και
των έργων άλλων.
Έτσι έγινε
και στην έκθεση ζωγραφικής της Αθηνάς Σουγλερη που επισκέφτηκα προσφάτως και
είναι από τις λίγες προσωπικότητες που με έπεισαν από την χειραψία γνωριμίας
μας δυο ημέρες νωρίτερα με ευκαιρία την παρουσίαση της.
Ο πολιτισμός είναι ζωή και τα δημιουργήματα του αποτελούν στολίδια που
αντέχουν στον χρόνο.Δεν υπάρχει μεγαλύτερο εμπόδιο στην τέχνη από την απροθυμία
να αποβάλουμε προκαταλήψεις και να απολαύσουμε το δημιούργημα του καλλιτέχνη. Ο
κάθε άνθρωπος
σχεδιάζει και με τον δικό
του τρόπο , είναι πραγματικά συναρπαστική η προσπάθεια να φέρει την ισορροπία
σε ένα δημιούργημα για να το προσφέρει στον κόσμο. Να εκφράσει το συναίσθημα
του άλλα και την σκέψη του. Τι ωραίο που θα ήταν να άνοιγαν τα μάτια όλων μας ,
να χαρούμε την δημιουργία του κάθε καλλιτέχνη ; Ας το προσπαθήσουμε και
πραγματικά από αυτό το εξερευνητικό ταξίδι δεν ξέρει κάνεις τι μπορεί να
αποκομίσει ...
Κάπως έτσι παρουσιάζεται το αντίστοιχο θέμα και στην εκπομπή που σας
προανέφερα . Κάπως έτσι το πιστεύω και γενικότερα. Και εάν σκεφτείτε ότι όσοι
πηγαίνουν στις εκθέσεις δεν έχουν το μυαλό τους στην Τέχνη αλλά στις δημόσιες
σχέσεις μιας και προεκλογική περίοδος, δεν θα βρεθώ εξ ολοκλήρου απέναντι αλλά
τελικά πού ξέρετε μπορεί κάποιος να μην αγάπησε την ιστορία της Τέχνης αλλά να
αγαπήσει έναν καλλιτέχνη .
Αναρτήθηκε από Πένυ Μακρή
